Alergia jest uciążliwą dolegliwością, która narzuca choremu zmianę stylu i sposobu życia. Jej leczenie często ma charakter eliminacji alergenów. Ponadto dobry lek przeciwalergiczny dobrany przez lekarza pomoże zapomnieć o nieprzyjemnych jej objawach. Nie należy jednak zażywać preparatów na własną rękę, ponieważ są one dobierane na podstawie indywidualnych objawów, a nieumiejętny dobór może tylko zaszkodzić. Jak sobie radzić z alergią?
Lek przeciwalergiczny – leki przeciwzapalne
Leki na alergię bardzo często wykazują działanie przeciwzapalne, ponieważ alergia przypomina stan zapalny organizmu. Do tej grupy leków zaliczane są leki z grupy Kromolinów, kortykosteroidy, nedokromil sodu oraz blokery receptorów leukotrienowych.
Leczenie alergii lekami należącymi do grupy Kromolinów zaliczane jest do jednego z bezpieczniejszych sposobów. Kromoglikan sodu działa hamująco na stan zapalny oraz pomaga zwalczyć przewlekłe zapalenie śluzówek dróg oddechowych. Lek przeciwalergiczny z tej grupy działa rozszerzająco na oskrzela, dlatego też nie są skuteczne w przypadku astmy.
Nedokromil sodu usprawnia pracę nosa, oskrzeli, spojówek oraz jelita. Podobnie jak kromoglikan, nie niweluje ataku astmy. Leczenie lekami z tej grupy jest bezpieczne i względnie szybkie, a objawy alergii ustępują wtedy, gdy wyeliminowany zostanie szkodliwy alergen.
Kortykosteroidy są efektywne już w pierwszej fazie reakcji alergicznej. Zaleca się ich stosowanie, gdy alergia znacznie i gwałtownie się nasili. Pomimo ich szybkiej skuteczności, posiadają one wiele niepożądanych skutków ubocznych. Przyczyniają się one do powstania nadciśnienia, cukrzycy, nowotworów gruźlicy, owrzodzenia żołądka.
Blokery receptorów leukotrienowych są lekami na alergię o działaniu przeciwzapalnym. Skutecznie niwelują objawy alergii, takie jak: zapalenie zatok, polipy nosa czy pokrzywkę. Leki zaliczane do tej grupy chronią również przed nadmierną produkcją śluzu.
Lek przeciwalergiczny – leki antyhistaminowe
Leki przeciwhistaminowe są popularnymi lekami na alergię. Ich główną rolą jest hamowanie receptorów komórkowych wiążących histaminę. Do pierwszej generacji leków przeciwhistaminowych zalicza się hydroksyzynę, phenazolinum, clemastinum, chlorferenaminę. Ich stosowanie może doprowadzić do wystąpienia nieprzyjemnych skutków ubocznych takich jak: bóle, zawroty głowy, senność, suchość w ustach, zaparcia.
Do leków antyhistaminowych II generacji zalicza się feksofenadyne, ceteryzyne, azelastyne, mizolastyne, loratadyne, lewokabastyne, levocetyryzyne i desloratadyne. Powyższe leki są lekami nowszymi i nie wywołują przykrych skutków ubocznych.
